Wie dit leest is gek..

Als je een blog hebt dan moet je stukjes schrijven. Maar daar heb ik dus meteen een klein probleem. Ik ben slecht in stukjes schrijven. Nou ja, ik denk dat de meeste mensen slecht zijn in stukjes schrijven. Daarom zijn er ook veel slechte blogs. Mensen die goed kunnen schrijven, of die vinden dat ze goed kunnen schrijven, geven me wel eens advies. Dan zeggen ze: als je een blog schrijft, begin je met vies schrijven. Niet nadenken over stijl, geen zorgen maken over minder goed lopende zinnen, grammatica, mwah, komt later wel, spelling (nou ja hiervoor maken we een uitzondering, die moet gewoon goed zijn). Dit is eigenlijk een vies stukje. Ik zet mijn pen (cursur) op papier (scherm) en begin. Geen idee waarover het zal gaan, geen besef van een pakkend begin, geen notie van een spetterend einde. Een vies stukje. Om goed te leren schrijven moet je vooral heel veel schrijven. Meters maken. En dan later, veel later, dan komt er wel iets van eigenheid in, stijl, vorm, gelaagdheid, al dat soort dingen. Literair doen voor gevorderen. Vieze stukjes zijn oefenlapjes, etudes, proefballonnetjes. Ze zijn bedoeld voor de schrijver, niet voor de lezer. Want ja: die is er ook nog. U dus. haha, ik schrijf maar wat raak en u leest het ook nog. Niet slim. Nu kunt u nog stoppen. Ik garandeer u: beter dan dit wordt het toch niet. want het is een vies stukje, zonder vorm of stijl of wat dan ook. Of had ik dat al gezegd? Kijk daar ga je al. Wat denk ik eigenlijk te bereiken met een herhaling? Is het een stijlmiddel of gewoon taalkundige domheid? Bent u er nog? niet doen! Stop hier! Nou ja, zelf weten. Ik ben trouwens ook bijna aan het eind van dit stuk. Het ging al nergens over, en het is er niet beter op geworden naar mijn idee. Maar het is er nu wel, dit vieze stukje. En wie dit leest is gek!